تاریخچه شرکت کوکاکولا

«کـوکـاکـولا» که برای خیلی‌ها تنها یک نوشیدنی خنک و گواراست ، امروزه به نماد فرهنگی آمـریـکا تبدیل شده ، کوکـاکولا (Coca Cola) نوشابه کولای گازدار پرطرفدار است که در بیش از ۲۰۰ کشور جهان به فروش می‌رسد و روزانه  حدود  ۱٫۸  میلیارد  بطری  کوکاکولا   در  جهان  مصرف  می‌شود .  این نوشابه محصول شرکت آمریکایی کوکاکولا است
و یکی از نمادهای فرهنگی کشور ایالات متحده آمریکا به‌شمار می‌آید.

با قرار گرفتن کوکاکولا در دسترس همه مصرف‌کننده‌ها به طور مستقیم و در جای جای دنیا ، این کمپانی موقعیت و اهمیت خود را در بازار جهانی به‌دست آورد. این شعار کلید شهرت بین‌المللی کوکاکولا است:
« جهانی بیاندیش ، محلی عمل کن ! »

در  سال  1866  " جان  استیت  پمبرتون "  مبدع  فرمول  کـوکـاکـولا در جستجوی  درمانی  برای  اعتیاد  خود  بود  تا
اعتیادش به مورفین را درمان کند،به همین خاطر شروع به آزمایش مسکن هایی کرد که به عنوان جایگزین های بدون مورفین عمل می کردند.

جان استیت پمبرتون

در نهایت پمبرتون با استفاده از برگ‌های کوکا ، شراب قرمز و دانه‌های کولا ، دستوری را ایجاد کرد که حاوی عصاره های کولا و دامیانا بود  و آن را " کوکا شراب فرانسوی پمبرتون " نامید.
 پس از آن کتابدارِ پمبرتون ، " فرانک میسون رابینسون " به او پیشنهاد کرد تا اسم آن را به کوکاکولا تغییر دهد و لوگوی دست‌نویس و سلیس آن را خطاطی کرد که تا به امروز به عنوان لوگوی این شرکت و این نوشیدنی پابرجاست.

کوکاکولا از شناخته‌شده‌ترین نام‌های تجاری و دومین واژه شناخته‌شده زبان انگلیسی در جهان است.
نام تجاری کوکاکولا پس از " اپل " و " گوگل " سومین نام تجاری با ارزش در جهان است و ارزش آن بیش از ۶۷ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود.

نام   این    نوشیدنی   متشکل  از    نام   دو    مادهٔ    اولیه   سازندهٔ   آن   یعنی   کوکا   (  برگ گیاه کوکا   که   حاوی
ماده مخدر کوکائین می باشد و از آن کوکائین خالص استخراج می شود) و کولا (دانه‌های گیاه کولا) می‌باشد.

" فرانک رابینسون " اصرار داشت حرف «K» در کلمه «Kola» با توجه به مقاصد تجاری و هماهنگی بیشتر،به حرف «C» تغییر یابد و به عقیده او اگر کوکاکولا با دو c نوشته شود چشم نوازتر به نظر می‌رسد!

اما این طراحی فرانک رابینسون که اصرار داشت حرف «K» در کلمه «Kola» به حرف «C» تغییر یابد به بهانه چشم نوازتر بودن آن ، این نظریه در خصوص گنجاندن آرم لا محمد لا مکه ( به معنای  انکار  وجود  مقدس حضرت  محمد مصطفی
صل الله علیه و آله و انکار قبله مسلمین جهان ، خانه کعبه) در لوگوی کوکاکولا را تقویت می کند و برخی معتقدند حتی برای اینکه کلمه "لا مکه" در آرم پدیدار شود ، احتیاجی به بالاعکس کردن آرم نیست و کلمه "مکه لا" در همین شکل برچسب پدیدار است.                

به هرحال جان پمبرتون به توصیه فرانک رابینسون عمل کرد و بر همین اساس ، رابینسون با کمک هنرمند سیاه قلم "فرانک ریدج" نشان تجاری این نوشابه را طراحی کرد که نشانی خاص از هنر جدید فرانسوی بود و در زیر نام کوکاکولا ،
از کلمات «خوشمزه و طراوت بخش- DELICIOUS AND REFRESHING» استفاده کرد که مختصرترین و موثرترین تبلیغی است که تاکنون نوشته شده است!درواقع لوگوی خطاطی شده از سال 1890 تغییر نکرده است ، از طرفی سمبل شرکت به طور کلی چندین بار تغییر کرده و یک خط سفید موج‌دار در زیر نشان تجاری قرار داده شد و  به  لحاظ  شکل  و  حروف بر کلمه کوکاکولا تاکید شده است.
سالی که  شراب‌های  فرانسوی  پِمبِرتون  در  بازار  عرضه  شد  آتلانتا  اعلام کرد  که  به  همراه ایالت‌های دیگر آمریکا به
تحریم الکل می‌پیوندد. او تلاش کرد تا فرمول جدیدی ارائه دهد.
وقتی که شراب را حذف کرد متوجه شد که دانه‌های کولا آن را به شدت تلخ کرده است. پس آن را با یک کافئین مصنوعی جایگزین کرد و به آن شکر ، اسید سیتریک ، آبلیمو ،  آب پرتقال ، جوز هندی و عصاره گشنیز اضافه کرد.

همان‌طور که شاید بدانید *اکنون کوکاکولا دارای فرمول سری است که تنها دولت ایالات متحده از تمام آن خبر دارد حتی دو مدیر شرکت از آن خبر ندارد و دو مدیر دیگر تنها از نصف آن خبر دارند *. ‏

* شرکت کوکاکولا کنسانتره این نوشیدنی را به صورت انحصاری تولید کرده
و به تولیدکنندگان طرف قرارداد خود در سراسر جهان می‌فروشد *

هرچند  که  نوشیدنی‌ های مختلفی با  طعم‌ هایی مشابه  کوکاکولا  توسط شرکت‌ های دیگر هم  تولید می‌ شود  ،  اما
فرمول کنونی کوکاکولا همچنان به عنوان یک راز تجاری مخفی مانده‌است.

در ارتباط با استراتژی‌های حفاظت از فرمول محرمانه کوکاکولا ، باید گفت که این مورد را می‌توان یک نمونه منحصربه‌فرد و کاملاً متمایز از مابقی اختراعات و نوآوری‌ها دانست. کوکاکولا بیش از یک قرن است که آن را در قالب یک راز تجاری در انحصار خود نگه داشته است.

نوشابه كوكاكولا برای اولین بار در داروخانه ژاكوب (Jacob) در آتالانتا در 8مه1886عرضه شد.
در آن ایام حدود 9 عدد از این نوشیدنی روزانه به فروش می‌رفت و مجموعه فروش آن سال كوكاكولا فقط حدود 50دلار بود ، نكته خنده‌دار این است كه در كل ، تولید نوشیدنی برای تولیدكننده‌اش بیش از 70 دلار هزینه دربرداشت ؛ یعنی سال اول برای پمبرتن سال ضرر بود.
در سال‌های اول ، كوكاکولا بیشتر مصرف دارویی داشت و به عنوان یك نوشابه تقویتی مصرف می‌شد چرا كه علاوه بر شربت دانه كولا كه سرشار از كافئین بود،حاوی عصاره كوكائین نیز بود. به تدریج كوكاكولا جایش را در میان نوشابه‌ها باز كرد و به یكی ازمعروف‌ترین نوشیدنی‌های آمریكا تبدیل شد.

   به این ترتیب ، کوکاکولا به عنوان پدیده‌ای جدید به موفقیت بسیاری دست یافت.

در روزهای اول  ،  پمبرتون  نوشابه  خود  را  به  دکه‌ های  محلی  فروش لیموناد  و  سودا  فروخت  و  به  تبلیغ  آن  پرداخت  و  این  نوشابه  غیرالکلی  از  طریق  نمایندگی‌ های  مستقل  توزیع  و  پخش  می‌شد . یکی   از  این  نمایندگی‌ها  به  سرپرستی  ،  " جوزف ای بیدرهارن " اداره می‌شد که یک  مغازه  سودا  فروشی ( لیموناد ) داشت . جان پمبرتون هر لیوان از نوشیدنی جدیدش را به قیمت پنج سنت به مشتریانش می‌فروخت.

او اولین کسی بود  که  نوشابه‌ های  پمبرتون  را  در  بطری‌ هایی  فروخت که  مشتریان می‌ توانستند در صورت تمایل هر طور که بخواهند آن‌ را بنوشند.
سرمایه‌ داران  دیگر  بلافاصله از این سبك پیروی كردند و انواع بطری‌‌ها را برای نوشابه به كار بردند كه اكثر آنها نام كوكاكولا را بر روی خود داشت.

وكیل شركت به نام "هارولد هرسك" از دیدن بطری‌های مختلف كه تشابه نداشتند به این فكر افتاد كه یك بطری ساده و یكسان بسازد. او چنین گفت كه: «ما باید یك بطری جدید بسازیم ، یك نوع بسته‌بندی جدید كه هیچ كس نتواند نوع دیگری را جایگزین آن كند.ما باید بطری را به طریقی بسازیم كه همه افراد آن را به عنوان بطری كوكاكولا بشناسند و حتی در تاریكی نیز آن‌را تشخیص دهند. بطری كوكاكولا باید به گونه‌ای باشد كه حتی شیشه شكسته آن نیز توسط افراد قابل تشخیص باشد و همه بدانند كه كوكاكولا است!

دو وکیل"آسا گریگز کندلر" که اکنون ریاست شرکت کوکاکولا را بر عهده داشت مجوز فروش کوکاکولا را در بطری از او گرفتند و هر بطری را به مبلغ یک دلار فروختند.
خاطره  یکی  از  طرفداران  قدیمی  کوکاکولا :  من اولین  بار  آن‌  را  در دهکده‌ای  تجربه  کردم  که در آنجا بزرگ شدم ، یک شب در یکی از کلوپ‌های جوانان محله‌مان سرمیز شرط‌بندی بودیم که دو مرد با لباس کار سبز رنگ و سر دوشی‌های قرمز و سفید بر روی آستین‌هایشان و جیب‌هایی روی سینه وارد کلوپ شدند.

هر کدام در دستان خود جعبه‌هایی شامل ۲۴بطری کوکاکولا داشتند و ما از اینکه شنیدیم به طور رایگان می‌توانیم نوشیدنی‌ها را بنوشیم ، دچار تعجب شده بودیم ،  کوکاکولا  مجانی  هر  مقدار که بخواهید ! اما حالا برای هر بطری باید ۲۵ سنت پول بدهیم.

بعداً   هم   برای   راحتی   مشتریان   به   ویژه   زنان  خانه‌دار  ،  نوشابه‌ها  را  در بسته‌ بندی‌ های ۶ تایی  ارائه ‌ کرد
و این نوشیدنی را جزئی از زندگی مردم کرد.

مدتی نگذشت که کارخانه کوکاکولا در خارج از دهکده بنا شد. در قطعه زمینی پشت یک آلونک ، دستگاه بطری پرکن نصب شد که به‌زودی توجه زیادی را به خود جلب کرد. آنجا علاوه بر اینکه زمین فوتبالی وجود داشت ، محلی شده بود برای دربهای بطری‌های کوکاکولا و شیشه‌های شکسته آن. اگر خیلی خوش‌شانس بودید زیر لایه‌هایی از چوب پنبه‌های دربها می‌ توانستید  حروف نام  کوکاکولا  را  روی  قطعه  کاغذ هایی  ببینید  و  اگر می‌ توانستید نام کامل را ارائه دهید ، یک بطری کوکاکولا به رایگان به شما داده می‌شد.
در سال ۱۸۹۶ ، ده سال بعد از تهیه نخستین ترکیب کوکاکولا ، آسا کندلر برای نخستین بار این نوشیدنی را به خارج از مرزهای آمریکا صادر کرد.
در کنار تلاش‌های موجود برای بهبود نوشیدنی‌ها و عرضه محصولات جدید ، کوکاکولا به مسائل جانبی ، همچون بطری‌های مورد استفاده برای نگهداری نوشیدنی‌ها نیز توجه ویژه‌ای داشت. مسئله استفاده مجدد از بطری‌ها و ظروف پلیمری ، نمونه‌ای از این فعالیت‌ها بوده است.
كوكاكولا شهرت خود را بیشتر از آنكه به طرح خود مدیون باشد ، به «بطری به اصطلاح سكسی» خود مدیون است كه در سال۱۹۱۵ ساخته شد.
اولین بطری توسط"الكساندر ساموئل سون"طراحی شد كه كارمند كمپانی "سی جی روت گلس"بود او بطری را براساس شكل برگ كاكائو و مغز كولا طراحی كرد . اما یك طراح فرانسوی به نام " برایموند لوئی " كه در آمریكا زندگی می‌كرد ، طرح‌‌ های مختلفی را  برای كوكاكولا طراحی كرد كه كاملاً متضاد طرح ارائه شده توسط " ساموئل  سون " بود  و  بالاخره

طرح برایموند لوئی مورد موافقت قرار گرفت و قرار شد بطری‌ها كمی باریكتر و ظریفتر ساخته شوند.این بطری نه تنها یكی از معروف‌  ترین انواع بسته‌بندی در دنیا شد بلكه بنا به اعتقاد لوئی یكی از كامل‌ ترین انواع بسته‌ بندی عصر خود به حساب می‌آید.قبل از آنكه طرح بطری تغییر كند. چندین بار سعی شد از روی آن ساخته شود و به اصطلاح كوكاكولای قلابی وارد بازار شود یعنی مشكلی كه چندین بار كمپانی با آن روبه‌رو شد ولی برای مقابله با این مشكل ، اوایل سال۱۹۱۶ به این نوع بطری امتیاز و شماره ثبت تعلق گرفت كه  كالاهای  بسیار كمی  (بسته‌‌بندی‌ ها) از این امتیاز برخوردار بودند.
معرفی بطری جدید ، كمپانی كوكاكولا را بر آن داشت كه از استراتژی‌های تبلیغاتی استفاده كند.
قبلاً  در  تبلیغات  و  آگهی‌ها  از  ستاره‌ های  معروف سینما استفاده می‌ شد كه  لیوان‌  های  كوكاكولا  را  تبلیغ  می‌كردند و می‌ نوشیدند. ولی  حالا  همین  بطری كوچك  و  شیك مركز توجه بود و با انواع تفریحات و موضوعات جانبی از جمله اعتقادات و سبک زندگی در آگهی‌ها معرفی می‌شد.

اهانت به اعتقادات مسلمانان در تبلیغات کوکاکولا

كوكاكولا با این مفهوم احتمالاً قوی‌تر از هر زمان دیگری به بازار امروزی راه یافت و به تدریج فضایی كه در آن كوكاكولا نوشیده می‌شد سوژه اصلی تبلیغات كمپانی كوكاكولا شد. در سراسر این تبلیغات مختلف ، این محصول همیشه به عنوان مركز توجه در تمامی آگهی‌ها حفظ شده است. بدون تردید دلیل عدم مخالفت كمپانی برای همكاری با هنرمندان نیز همین بوده است. هنرمندان ( آرتیست‌ها ، بازیگران ) نمی‌توانستند هر عبارت و جمله‌ ای كه این محصول را بسیار محدود كند ، به كار ببرند. هرگونه سبك فردی و یا تصویر از افراد می‌توانست از توجه به محصول بكاهد. به همین دلیل ، مسائل مهندسی و تكنیكی شركت در فهرست اولویت‌ها ، در ردیف دوم قرار گرفت.

در سال۱۹۱۹ "ارنست وودراف"(Ernest Woodruff) شرکت کوکاکولا را از آسا کندلر خریداری کرد و رابرت پسرش ریاست شرکت  را  بر عهده گرفت. هیچ‌کس به‌اندازه‌ " رابرت وودراف " ( Robert Woodruff )  نتوانست  روی شرکت  کوکاکولا  و موفقیتش تأثیر بگذارد؛چون او یه نابغه‌ بازاریابی و تبلیغات بود.
رابرت وودراف چنین عنوان كرده كه: كوكاكولا یك مذهب و دین است همچنان كه یك بیزنس است!
او  معتقد  است  كه  اسرار  كوكاكولا  جالب  است  و  دستور العمل  این  راز هم  یك  سرمایه  مهم  است  كه  در  شهرت  كوكاكولا  نقش  دارد  ،  زیرا سری  بودن  دستور العمل  آن  منجر  به  آن  می‌شود  كه  مردم  فكر  كنند یك  كالای  خاص  و  ویژه  را  خریداری  می‌كنند.
وودراف در سال ۱۹۲۸ نوشابه‌های کوکاکولا را برای اولین بار در بازی‌های المپیک آمستردام عرضه کرد.

درسال۱۹۴۱ آمریکا وارد جنگ جهانی دوم شد.در زمان جنگ جهانی دوم اتهامات علیه کوکاکولا به حداعلی رسیده بود.  وودراف  اعلام  کرد  هر  مردی که  یونیفرم  جنگی  به  تن  داشته  باشد هر بطری نوشابه را می‌تواند تنها ۵ سنت بخرد و كمپانی دستور داد به نیروهای نظامی آن طرف اقیانوس كوكاكولا بدهند. مدارك متعددی از جمله تلگراف فوری ژنرال"دویفت اسن هاور" ثابت كرد كه وجود یك نوشابه ملی تا چه اندازه بر روحیه نیروهای نظامی آمریكایی تاثیر مثبت داشته است . دستور  ارسال  كوكاكولا  به  قدری مهم بود كه فرمانده ارتش دستور داد كه كارخانه از جیره‌بندی شكر معاف شود. سرانجام جزئیات مانورهای سری ارتش به اطلاع بخش صادرات كوكاكولا رسید تا میزان نوشابه لازم به موقع به محل موردنظر ارسال شود. طبیعتاً تبلیغات و آگهی ارتباط نزدیكی با این پیشرفت‌ها داشت و علی‌رغم وجود جنگی تلخ ، تجارت و فروش این نوشابه غیرالكلی هیچوقت به این خوبی نبوده است.در سال ۱۹۴۳ یکی از ژنرال‌های جنگ با یک پیغام ضروری ، از شرکت کوکاکولا درخواست کرد تا تجهیزات لازم برای احداث چهار کارگاه تولید کوکاکولا ویژه سربازان را با کشتی به مناطق جنگی بفرستند.
در   سال     ۱۹۴۶     نیز     شرکت     کوکاکولا     امتیاز   انحصاری   نوشیدنی   فانتا را  از یک  شرکت  آلمانی  خرید  و  برند  فانتا  در  دهه ۱۹۵۰  عرضه  شد.
بعد از پایان جنگ تجهیزات در همان مناطق باقی ماند و مقدمه‌ ساختن کارخانه‌های نوشابه‌سازی در کشورهای دیگر فراهم شد. حدود  شصت  سال بعد  یعنی  در  دهه  ۱۹۵۰  ( شصت سال پس از تولید کوکاکولا برای اولین بار ) کوکاکولا  در  مقیاس  وسیع  وارد  هلند  شد. کوکاکولا یکی از نشانه‌های عصر جدید پس از جنگ بود که از جمله کالاهای شناخته شده‌ای به حساب می‌آمد که مردم می‌خریدند. رویارویی با  اولین  نوشیدنی  غیر الکلی  جدید در شیشه‌هایی خاص (بطری) تجربه‌ای بود که احتمالاً خیلی‌ها نمی‌توانستند فراموش کنند.شبكه‌های توزیع برای فروش كوكاكولا پس از جنگ توسعه قابل توجهی داشت به ویژه در پمپ بنزین‌ها كه در هر گوشه و كنار ظاهر می‌شدند و این یك تحول قابل توجه برای كمپانی بود.
تا دهه۱۹۶۰ ، بطری‌های کوکاکولا سمبل رشد و توسعه سریع اقتصادی آمریكا بود و هنرمندان  ( بازیگران ، آرتیست‌ها ) از بطری برای نشان دادن این قدرت اقتصادی استفاده می‌كردند. به ویژه آرتیست‌های پاپ و رئالیست‌های تازه به دوران رسیده از قبیل،"دوان هانسون،"دنیل اسپوئری"، و "رابرت راسكنبرگ" را می‌توان نام برد ولی تعداد این افراد بسیار زیاد است. پدیده كوكاكولا در چندین مورد توسط هنرمندان گوناگونی همچون "سالوادور دالی" و "دتیرروف" به‌كار رفته است. همچنین هنرمند بزرگی به نام "جوزف بیویس" از آن نام برده است.
هنرمند پاپ انگلیسی به نام " ریچارد هامیلتون " از  پدیده  كوكاكولا  با ویژگی‌ هایی كه توسط هنر پاپ شناخته می‌شود نام  برده  است  از  جمله : محبوبیت  ،  زودگذربودن   ،   قابل خرج كردن   ،   ارزان قیمت  ،  تولید انبوه  ، جوانی  ، شور و نشاط جنسی   ،   حیله   ،   زرق  و  برق  و  تجارت بزرگ كه  هیچكدام در كوكاكولا كم اهمیت نبوده است . همین ویژگی‌ها بود كه  " اندی وارهول " را  بر  آن  داشت  تا  كار  هنری خود را  به  پایان  برساند یعنی آگهی ، تجارت ، سبك زندگی ، موفقیت و هنر. برجسته‌ترین كار هنری مربوط به كوكاكولا ، اثر "ادوارد كین هولز" است یعنی اثری به نام "خاطرات قابل حمل جنگ" كه در سال۱۹۸۸ از خود به جای گذاشت. این اثر در ارتباط با رنگ كروم كوكاكولا بود كه نوعی سبك زندگی امپریالیستی جامعهٔ آمریكا در آن زمان را نشان می‌داد. اثر كین هولز ، یك اثر هنری پاپ است كه نیاز به بحث دارد و در چهار دیواری موزه قرار گرفته است یعنی در مكانی كه با مصرف‌كننده و هنر آگهی و تبلیغات سروكار دارد.
در سال۱۹۶۱ نوشیدنی‌های اسپرایت لیمویی و همچنین نوشابه‌های رژیمی بدون قند را در سال۱۹۶۳ به بازار معرفی‌کرد و در سال۱۹۶۶ نیز کوکاکولا ، برند فرسکا را به بازار معرفی کرد.

در سال۱۹۷۰،یک قوطی به رنگ قرمز روشن با یک لوگوی جدید به بازار آمد و اخیراً نیز خط دومی به لوگو اضافه شده است که در بخش وسط باریک شده و رنگ آن در کشورهای مختلف،متفاوت است. مثلاً در هلند این خط خاکستری است ولی در بلژیک،خط تیره قهوه‌ای رنگ ظاهراً مناسب‌تر به نظر آمده است.
در ۱۲فوریه۱۹۷۱،تبلیغ رادیویی با موزیک “می‌خواهم برای همه دنیا یک کوکا بخرم”ساخته شد ولی استقبال چندانی از آن نشد ، منتها کوکاکولا از پا ننشست و با یکی از بزرگترین بودجه‌های آن موقع (بیش از ۲۵۰،۰۰۰دلار) برای همین موزیک ، آگهی تلویزیونی ساخت که موفقیت چشمگیر و ماندگاری داشت و تولید نوشیدنی‌های میوه‌ای مخصوص کودکان با نام Qoo در دهه۱۹۸۰میلادی ، از مصادیق این موفقیت به حساب می‌آید و در این دهه محصولات دیگری مانند  ، نوشیدنی‌های ورزشی Powerade و آب‌های بسته‌بندی شده Dasani تولید شدند.

"روبرت گویزوتا" مدیر جدید كمپانی كه در سال۱۹۸۱ به این كمپانی پیوسته بود،در این ارتباط تصمیم گرفت كه تحولی اساسی در استراتژی‌ كمپانی پدید آورد و در یك كنفرانس مطبوعاتی  ۲۳آوریل۱۹۸۵،كمپانی كوكاكولا اعلام كرد كه محصول جدید كوكاكولا دنیا را متحول خواهد ساخت.
پس از آمدن کوکاکولا جدید عكس‌العمل‌های شدید و بسیار منفی صورت گرفت.چندین هفته پس از معرفی نوشابه جدید دوباره سرمایه دچار یك روند نزولی شد و پس از گذشت دو ماه و نیم از كنفرانس مطبوعاتی تصمیم بر آن شد كه دومین  جلسه  مطبوعاتی  برگزار  شود  و  این بار  درباره  تولید  مجدد  نوشابه  قدیمی  صحبت  شود  و  با  همان  طعم  و   مزه  تحت عنوان نوشابه كلاسیك (قدیمی) به بازار عرضه شود و به این ترتیب دوباره كوكاكولا جایگاه قبلی خود را به‌دست آورد تا مجدداً منافع حاصل شود.

حمایت مالی کوکاکولا از ورزش در سال۱۹۸۸ از طریق شراکت با یوفا آغاز شد.
بیش از 84 سال از همکاری کمپانی کوکاکولا با بازی‌های المپیک می‌گذرد. در بازی‌های المپیک لندن کوکاکولا یکی از اسپانسرهای اصلی  بازی های المپیک بوده است که این کمپانی برای آن دوره از بازی‌ها ، برنامه‌های تبلیغاتی گسترده‌ای تدارک دید ، از طراحی قوطی‌های نوشابه با عکس ورزشکاران سراسر جهان گرفته تا تولید تی‌شرت‌هایی با برند کوکاکولا و ساخت کلیپ موسیقی. این کمپانی همچنین طی دو ماه آوریل و می در بین مشتریان خود قرعه‌کشی وسیعی برگزار کرد که بلیط‌های شرکت در بازی‌های المپیک ، جایزه  1400نفر از برندگان نهایی آن بود.البته خبر همکاری کوکاکولا و بازی‌های المپیک ، نه تنها خوشایند همه نبود ، بلکه مورد اعتراض بسیاری از جمله محققان و مسئولان سلامت و بهداشت انگلستان قرار گرفت.

موفقیت متدهای کمپانی کوکاکولا به وسیله نتایج حاصل از تحقیقاتی که در سال۱۹۸۸ توسط سازمان تحقیق "انجمن‌های لاندور" در آمریکا صورت گرفت ، به اثبات رسید و همه مردم سراسر جهان از وجود نام تجاری و جهانی کوکاکولا به عنوان یک رقابت جهانی آگاه شدند. این نوشیدنی‌ غیرالکلی با بطری‌های آتلانتای ویژه خود به یکی از نشان‌ها و مشخصه‌های قرن بیستم تبدیل شد که علاوه بر آن ، "وینسنت ونگوگ" و "مارلین مونرو" نیز در این عرصه به شهرت رسیدند اما در یک نشست خبری در طی مسابقات جام ملت‌های اروپا۲۰۲۰ پیش از دیدار پرتغال با مجارستان پس از اینکه " کریستیانو رونالدو " نوشابه کوکاکولا را کنار زد و توصیه کرد که آب بنوشید و با این کار برای اولین مرتبه شعار تحریم کوکاکولا را به صورت علنی در جهان سر داد ، سهام این شرکت از ۲۴۲میلیارد دلار به ۲۳۸میلیارد دلار رسید و باعث شد این شرکت ۴میلیارد دلار ضرر کند.این کمپانی برای تبلیغ محصولات خود علاوه بر استفاده از محصولات تجاری از تی‌شرت و ساعت و کلاه گرفته تا وسایل آشپزخانه و نوشت‌افزار، در سال 1996با طراحی یک مخزن حاوی نوشابه برای فضاپیمای شاتل، تلاش کرد تا در فضا نیز حرف اول را بزند.

 کمپانی «کوکاکولا» برای تضمین افزایش چشم‌گیر فروش محصولاتش در میان کودکان و تحت تأثیر آن  ، بزرگسالان ، سال2001 با استودیوی انیمیشن سازی «والت دیزنی» قراردادی بست که براساس آن کوکاکولا می‌توانست برای تبلیغ محصولات خود از شخصیت‌های کارتونی این استودیو استفاده کند و والت دیزنی نیز می‌توانست از محصولات این کمپانی در برخی از انیمیشن‌های خود استفاده کند.البته والت دیزنی از 11 پارک موضوعی خود در جهان به شدت به تبلیغ محصولات کوکاکولا پرداخت و این تبلیغات تا بدانجا پیش رفت که بسیاری از گروه‌های فعال در زمینه بهداشت و سلامت ، نسبت به چاقی مفرط کودکان بر اثر استفاده بیش از حد از محصولات کمپانی کوکاکولا اعتراض کردند.

تخصیص منابع مالی برای تبلیغات در شرکت کوکاکولا سال‌های 2017 تا 2021 به استثنای سال 2020 مقداری به نسبت ثابت و برابر با 4 میلیارد دلار سالانه بوده است. در سال تجاری 2019، این شرکت بطور تقریبی 4 میلیارد و 240 میلیون دلار صرف تبلیغات کرد .

در سال 2021  کوکاکولا  WPP  را  شریک  بازاریابی  جهانی  خود اعلام کرد که سازمانی به نام open x را به وجود آورد. این سازمان به طور ویژه در زمینه تبلیغات محصولات کوکاکولا فعالیت دارد.همچنین تعداد دیگری از آژانس‌های تبلیغاتی مثل Dentsu ، Publicis Groupe ، IPG به منظور ایجاد یک نگرش مثبت جهانی در رابطه با تبلیغات انتخاب شدند. برنامه تبلیغاتی كمپانی شامل طیف وسیعی از كالاها است از جمله آینه ، سینی ، چمدان لامپهای استاندارد ، لباس و پوشاك و حتی كلاه بود.